“Bu çalışmayı önce sunacağız, sonra da işin sahiplerinin eleştirisine, tavsiyesine açacağız.Derneklerimiz, engelli bireylerin aileleri, kendileri, bakacaklar. Diyecekler ki; ‘Şurayı unutmuşsunuz, şöyle bir eksik, şöyle bir yanlış var.’ Sonra nihai hale getireceğiz. Ailesinde engelli bireylerin olduğu bir insanım. Teyzem görme engelliydi. Belki oradan kaynaklanan bir dikkatle, engelli bireyler üzerinde hep kendimi STK’larda çalışarak ifade etmeye çalışmış biriyim. Ailelerin hangi sistem içerisinde olursa olsun maalesef Türkiye’de çok zor yaşadıklarını yakinen bilen biriyim. Saygı görürler, merhamet duyulur ama kurumsal olarak çok zor bir hayat yaşanıyor. Özellikle engelli çocukları olan annelerin ‘evladımı nasıl bırakırım’ endişesini şurasında hisseden bir insanım. O annelerin endişesini, emniyet duyması ile takas edecek bir çalışmayı birlikte yapmanızı istiyorum.” -BEYZA COŞKUN Ankara
Bir yanıt bırakın